FÆÐ

f.

1) fewness, scantiness;

2) coldness (in intercourse); f. er með þeim, they are on indifferent terms; taka f., to become melancholy.

* * *

f. [fár, adj.], fewness, scantiness, Fms. i. 291.

II. coldness, cold intercourse, cp. fár, Þórð. 65; fað hefir verit á með þeim, Glúm. 373; hann görði fæð á við Kálf, Fms. v. 126, vi. 30, 110, 243, xi. 327, passim: melancholy, en er dró at Jólum tók Eirekr fæð mikla ok var úglaðari en hann átti vana til, Þorf. Karl. 404.